मेरो काव्य सुन्दर बन्छ जब तिमी हुन्छ्यौ (२०५४ सालमा रचिएको गीतिभाव)

मेरो काव्य सुन्दर बन्छ जब तिमी हुन्छ्यौ
मेरोलागि त्यै स्वर्ग हो जहाँ तिमी हुन्छ्यौ

अधूरो हो त्यो सपना जहाँ तिमी हुन्नौ
अपूरो हो त्यो विपना जहाँ तिमी हुन्नौ

सुख तिम्रो मुस्कान हो मिठो तिम्रो अधर
जादू टुना अरु के छ बिना तिम्रो नजर

नशा जाबो केही हैन तिम्रो प्रेम सामु
मौरी तुल्य अस्थिर् मन्को तिमीनै हौ रानू

आगो छ्या के पोलोस् जस्तो तिम्रो बिछोड्
नून् चूक् घाउमा सह्य हुन्छ हुन्न तिम्रो बिछोड् ॥
(२०५४-८-८, रातको एघार बजे)

को होला र म जत्तिको सुखी यो संसारैमा (मिति २०५४।८।२३ मा रचित गीति-प्रणय-भाव)

को होला र म जत्तिको सुखी यो संसारैमा
तिमीलेनै बनाइदियौ आनन्दी यो संसारैमा

निवेदन प्रणयको तिम्रो मैले पाएँ
आज त झलमल्ल देख्छु यो संसारैमा

मनमनै रोजेपनि भन्न चािहं नसकेको
तिमीलेनै भनिदिँदा खुशी यो संसारैमा

आिलंगनमा तिमी हुँदा चुम्दै तिम्रो अधर्
जय होस् भन्छु म त मायाको यो संसारैमा ॥

(रचना मिति : २०५४।८।२३)

जीवन यो (आयोदधौम्यद्वारा विक्रम संवत २०४७ मा रचित कविता)

जीवन यो (कविता)

सम्झेजस्तो हुन्न जीवन
देखे जस्तो हुन्न जीवन
- एक गीतको टुक्रा

जीवन कस्तो छ
यसलाई भोगेर हेर
यसलाई जोखेर हेर
यो तिमीले हेरेजस्तो बोलेजस्तो पटक्कै छैन
जीवन सुस्वादु छैन
चाखेर हेर राखेर हेर
यो त काँचो केराजस्तो टर्रो छ
सुन्तलाजस्तै रसिलो र पोटिलो छैन पटक्कै
जीवन पहरा हो
यो सजिलै फोरिइन्न
नपत्याए कुहिनाले फोर औंलाले कोर
यो त हिराजस्तै कठोर छ
(रचना मिित : २०४७।९।२१)